ଓଡ଼ିଶା ସମ୍ବାଦ

ଅନ୍ଧାର ଡା. ଜଗତବଂଧୁ ମହାପାତ୍ର ଭଲଲାଗେ, ଅନ୍ଧାର ଆଲୋକର ମାୟା ଠାରୁ ଚାଲିଯିବାକୁ ଦୂରକୁ ହଜାଇଦେବାକୁ ନିଜର ସ୍ଥିତି ଅନ୍ଧାରର ପରିଧିରେ ଯେଉଁଠି ରମଣଠାରୁ ମରଣ ଯାଏ, ସବୁ ଏକାପରି ଅନ୍ଧାରରେ ଶାନ୍ତି ଅଛି, ଅଛି ତୃପ୍ତି ସତ୍ୟ, ଶିବ, ସୁନ୍ଦରର ସାନ୍ନିଧ୍ୟତା ଜୀବାତ୍ମା…

ଆରମ୍ଭ ଆଉ ଶେଷ ମଝିରେ ପ୍ରେମ ପରିକା କିଛି... କମଳା ଶତପଥୀ ପନୱେଲ୍‍ରୁ ଛତ୍ରପତି ଶିବାଜୀ ଟର୍ମିନସ୍‍କୁ ଲୋକାଲ୍‍ ଟ୍ରେନ୍‍ ଧରିଲା ବେଳେ, ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟଜନକ ଭାବେ ବଗିଟି ଏକଦମ୍‍ ଖାଲି ଖାଲି ଥିବାର ଦେଖି ସ୍ମିତ ହସଟିଏ ଖେଳିଗଲା ପ୍ରାଜକ୍ତାଙ୍କ ଓଠରେ । ସାମାନ୍ୟ ଆଶ୍ୱସ୍ତ ବି ଅନୁଭବ କଲେ ।…

ଲକ୍ଷେଭାର ପଦ୍ମ ଆଣିଚି ତୋପାଇଁ... ପ୍ରଜ୍ଞାଶ୍ରୀ ରଥ ବହୁବର୍ଣ୍ଣା ଆଲୁଅର ଏକମାତ୍ର ସୂର୍ଯ୍ୟ ତୋ ସୀମନ୍ତରେ ମା! ବରଫର ସୀମାନ୍ତରେ ରକ୍ତର ସିନ୍ଦୂର... କୋଟିଏ ପ୍ରାଣସ୍ପନ୍ଦନ ଜଣାଇବା ପାଇଁ ଗୋଟିଗୋଟି କରି କେତେ କିଏ ଛାଡ଼ିଗଲେ ଆପଣା ସଂସାର... ରଣକୁହୁଡ଼ିରେ ମିଳେଇଯାଇଚି…

ତିନୋଟି କବିତା ସସ୍ମିତା ରାଉତ ୧. ତୃଷ୍ଣା ବେପରୁଆ ଆଞ୍ଜୁଳେ ଶବ୍ଦକୁ ଉଚ୍ଛାଳିଲି ଆକାଶକୁ କିଛି ତ,  ଖାଲି ଖାଲି ବାଦଲ ! ମୋ ଛାତିରେ ଭରି ତୃଷ୍ଣା; କିଛି ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ସାଜି ଭିଜାଇଲେ ଆଉ କାହା ମାଟି ସେତିକି ମୋ କବିତା ! *** ୨. ଷଡ଼ଯନ୍ତ୍ର ଶ୍ରାବଣ…

ପାରିଜାତ ଶୁଭଶ୍ରୀ ମହାରଣା ସରଗର ପାରିଜାତ ଚାହେଁ ନାହିଁ ଚାହେଁ ନାହିଁ ଦୁର୍ମୂଲ୍ୟ ସମ୍ପତ୍ତି ଚାହେଁ ନାହିଁ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ସାତରଙ୍ଗ ଚାହେଁ ନାହିଁ ହୀରା ଲୀଳା ମୋତି। ଚାହେଁ ଖାଲି ଟିକେ ନିବିଡତା ଭରିଥିବ ପ୍ରେମ ପିଆସାରେ ସେଥିରେ ମୁଁ ମିଶାଇବି ମୋ ଆତ୍ମୀୟତା ଇତିହାସ ରଚିବ…

ଛାତିତଳର କଥା ଅମିୟ ବେଜ୍ ― ଏଇ ଦେହଟାରେ ଛୁରୀ କତୁରୀ ଚାଲିବ ? ପୁଣି ଛୁଞ୍ଚି ଫୋଡି ସିଲେଇ ହେବ । ଶେଷକୁ କଟାମଟା ଦାଗ ଛାଡ଼ିଦେଇ ଯିବ ସବୁଦିନକୁ ? ନାଃ ! ଥାଉ । ସେଇମିତି ଅକଟା ଥା' ତୁମେ । ଦର୍କାର ନାହିଁ ଆମର । ଆଉରି କେତେ ରକମର ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅଛି। ନୋଇଲେ ନିଜକୁ ଟିକେ ସମ୍ଭାଳି…

କହିବ ଯଦି ସୁଦାମବନ୍ଧୁ ଭଟ୍ଟମିଶ୍ର କହିବ ଯଦି ଭାଂଗିଦେବି ନିଜକୁ ତମ ପାଇଁ ଥରେ ଭାଂଗିଗଲା ପରେ ଜାଣେନା ଆଉଥରେ ମତେ ମୁଁ ଗଢ଼ିପାରିବି କି ନାଇଁ! .............. ଏନ୍‍-୩ / ୨୮୮ ଆଇ.ଆର.ସି. ଭିଲେଜ୍‍, ଭୁବନେଶ୍ୱର ଓଡ଼ିଶା ସମ୍ବାଦର ସାହିତ୍ୟ ବିଭାଗକୁ…

ପ୍ରେମ ପରି କିଛି (୨) ଡ. ଶୁଭଶ୍ରୀ ଲେଙ୍କା ଠିକ୍ ମୋ ଝର୍କା ସାମ୍ନାର ଝଙ୍କାଳିଆ କ୍ରୋଟନ୍ ଡାଳରେ ବସା ବାନ୍ଧୁଛନ୍ତି ଟେନିସ୍ ବଲ୍ ଠୁ ଆହୁରି ଛୋଟ ଚଢେ଼ଇ ଦୁଇଟି କିଚିରି ମିଚିରି ବ୍ୟସ୍ତତାରେ ବୋହିଆଣୁଛନ୍ତି ମନ ମୁତାବକ କାଠିକୁଟା ମା’ ଚଢେ଼ଇଟି ଅଣ୍ଡା ପାରିବ ବୋଧେ କେତେ…

କାନ୍ଥ ଧିରେନ୍ ବାଗ ଚାରିଆଡେ କାନ୍ଥ ଯା ଭିତରେ ମୁଁ ଥାଏ ଏକ ବନ୍ଦି ଶରଣାର୍ଥୀ ଆଉ କେବେ ନଥାଇ ଉଡେ ମୁକ୍ତ ଆତ୍ମା ପରି । ଦିନ ଆସି ଦିନ ଯାଏ ସମୟ ଅବିରତ ଗଡି ଚାଲେ କିନ୍ତୁ ଦୃଷ୍ଟି କାନ୍ଥରୁ ବାଜି ଫେରିଆସେ ଉଦାସ ହେଇ । ଯେବେ ଅଣନିଃଶ୍ୱାସୀ ମନ ଖୋଜେ ନୂତନ ଆଲୋକ…

କେମିତି? ପ୍ରଜ୍ଞା ପାରମିତା ନିମିଷକେ ପାରିଲିନି ଜାଣି ତୁମ ଆଗମନର ସମ୍ବାଦ... ନା ବାରି ପାରିଲି ତୁମ ବାସ୍ନାର ଆଭାସ କେମିତି ଦୃଷ୍ଟି ନିକ୍ଷେପିଲ ଏଇ ପଥଶ୍ରାନ୍ତ ପଥିକ ଉପରେ କେମିତି ଅଣ୍ଡାଳି ପାରିଲ ମୋତେ ଏ ଅଗନା ଅଗନି ବନସ୍ତ ମଧ୍ୟରେ ମୁଁ ତ ହରାଇ ସାରିଥିଲି…