କବିତା

ଛଟିଶଗଡ଼ର ଯଶପୁର ଜିଲ୍ଲାରେ ଓରାଓଁ ଆଦିବାସୀ ସମ୍ପ୍ରଦାୟରେ ଜନ୍ମିତ ଅଭୟ ଖାଖା, ପେଷାରେ ଜଣେ ସମାଜ ବିଜ୍ଞାନୀ ଥିଲେ ବି ହୃଦୟ ତାଙ୍କର ଥିଲା ସବୁବେଳେ ଆଦିବାସୀଙ୍କ ନିକଟରେ । ସସେକ୍ସ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟ ଓ ଜବାହରଲାଲ ନେହରୁ ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଶିକ୍ଷା ଲାଭ କରିଥିବା ଖାଖା ବିଭିନ୍ନ ଛାତ୍ର…

ପ୍ରିୟମ୍ବଦା ସାମଲ  ଈଶ୍ୱର ସୁନ୍ଦର ସର୍ଜନା ସୁନ୍ଦର ସୁନ୍ଦର ଯାହାର ମନ ମଧୁର ବଚନ ନ ନିନ୍ଦେ କେ ଜନ ସୁନ୍ଦର ତାର ଜୀବନ। ମଧୁମୟ ମନ ସୁନ୍ଦର ସ୍ଵଭାବ ଅମୃତ ପରଶ ଦିଏ ଶୃଙ୍ଖଳିତ ମନ କର୍ମେ ସମର୍ପଣ ସେବାରେ ସେ ଲାଗିଥାଏ। ପ୍ରକୃତି ସୁନ୍ଦର ଆକାଶ ସୁନ୍ଦର ସୁନ୍ଦର ଏ ଧରାଧାମ…

ଅଳକା ମହାପାତ୍ର  ବାପାଙ୍କ ଚିକିତ୍ସା ପାଇଁ ଚେନ୍ନାଇ ଆସିଥିଲେ ଅଶୋକବାବୁ । ସୁସ୍ଥହେବା ପରେ ଘରକୁ ଫେରୁଛନ୍ତି ବାପପୁଅ । ଠିକ ସମୟରେ ଷ୍ଟେସନରେ ଲାଗିଥିଲା ରେଳଗାଡ଼ି । ରାତିର ଖାଇବାସାରି ନିଜ ସ୍ଲିପରବଗିକୁ ଉଠିଥିଲେ ଦୁହେଁ । ବାପାଙ୍କୁ ତଳ ବର୍ଥରେ ଶୋଇବାକୁ ଦେଇ, ନିଜେ ଉପର ବର୍ଥକୁ…

ମିରିନା ମହାନ୍ତି  ସେଇଠି, ସେପାଖେ ଯୁକ୍ତଚିହ୍ନ ସହ ଲେଖା ହୋଇଥିଲା ଆମ ନାଁ । ଆଜି ସେଠି ଗାଢ ସବୁଜ ରଙ୍ଗର ଘନ କୁଞ୍ଜଲତା, ତା ଦେହରେ ନାଲି ନାଲି କୁନିଫୁଲ। ସେତେବେଳେ ଆକାଶଟା ବେଶି ନୀଳ ନୀଳ ଢେଉମାନେ ଧୋବ ଫରଫର ତୁମ ଆଖି ଥିଲା ଏତିକି ଗଭୀର ଯେ, ଏକାବେଳକେ ଲୁଚିଯାଏ…

ଅଂଶୁମାନ ସାହୁ କାଠଯୋଡ଼ି ହଷ୍ଟେଲର ଅଠର ନମ୍ଵର୍ ରୁମର ଝରକା ପାଖ ବେଡର ଝିଅ ମୋତେ ହୁଏତ ଚାରିଟାବେଳେ ଦେଖେନି ଝରକା ସେପାଖୁ.... ମୁଁ କିନ୍ତୁ ତାକୁ ଦେଖିବାକୁ ନିତି ଜଗିଂ ବାହାନାରେ ଦୌଡୁଥାଏ କ୍ୟାମ୍ପସ୍ ରାସ୍ତାରେ .... ରେଭେନ୍ସା ପଡ଼ିଆର ଘାସସବୁ ଏ ଶୀତୁଆ ଅପରାହ୍ନରେ…

ବଳରାମ ପୂଜାରୀ ଗର୍ଭିଣୀ ମେଘଟା ଓଲ୍ହାଉଥିଲା କୁଞ୍ଚୁକୁଞ୍ଚିଆ ଦେଉଳ ଡଙ୍ଗରର ଓଦା ଶିଉଳିଆ ମଥାନରୁ , ପେଟରେ ପେଟେ ବାଷ୍ପ ବିଶ୍ୱାସର ଜଳ କଣିକା ଧରି , ଡଙ୍ଗରିଆ ଗଛବୃଛମାନେ ଆଁ କରି ମେଲେଉ ଥିଲେ ନିପାଣିଆ ପାଟିକୁ , ଚାଟିଚୁଟି ସଫା କରିବାକୁ, ନ ମାସିଆ ମେଘବତୀର ପେଟରିପଣକୁ…

ଶ୍ଵେତପଦ୍ମା ପାଢ଼ୀ  ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ବର୍ଷେ ଗଲା ଆଉ ଆଜି ବି ଦିନ ସରିଗଲା ଭାତ ହାଣ୍ଡିରୁ ବଳକା ବିରିୟାନୀ ବୁଢୀ ମାଉସୀ ନେଇଗଲା ! ଅସ୍ତରାଗରୁ ସୂର୍ଯ୍ୟ ମୁହଁ ଫେରେଇ ନେଲାଣି ବର୍ଷର ଶେଷ କୁହୁଡ଼ି ଖେଳ ନିଜର କାୟା ବିସ୍ତାର କରି ହସୁଛି ! କାଲି ସଞ୍ଜବତୀ ବାଟଦେଇ ନା…

ରାମକୃଷ୍ଣ ମୁଁ ପହଁଞ୍ଚିବା ବେଳକୁ ଭାଙ୍ଗି ଆସୁଥିଲା ଆସର ତଥାପି ଶୁଣିବାର ସୌଭାଗ୍ୟ ମିଳିଲା ସବାଶେଷ ଗୀତର ସବାଶେଷ ଅନ୍ତରା ରାତି ଚୂପ୍ କରିଦେବାକୁ ବସିଥିବା ପକ୍ଷୀମାନଙ୍କ କୋରସ୍ ବି ଶୁଣିଲି ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି ବୋଲି ଜାଣି ଆଶ୍ବସ୍ତ ହେଲି ମୁଁ ଏଠି ଥିଲି ଯଦିଓ ନିଜ କବର…

ସଫଳା ଦାସ  ପ୍ରତି ଦିନ ମୁଁ ପ୍ରତି ମୂହୁର୍ତ୍ତରେ ପ୍ରଣୟୀ ପତ୍ରରେ ପରଶି ଦିଏ ପ୍ରତିଦାନେ ଖୋଜେ ପ୍ରତାନ ତନୁଟି ପ୍ରୀତିର ଗାଲିଚା ବିଛେଇଦିଏ ।। ପ୍ରିୟତମ ମୁଖ ଆସେ ଅବିରତ ପ୍ରୀତି ଚୁମ୍ବନରେ ମୂରୁକି ହସ ପ୍ରତ୍ୟୁତ୍ତର ମିଳେ ପ୍ରତିଧ୍ବନି କହେ ପ୍ରଣୟ ପିପାସୁ କରିଛି ବଶ ।।…

ରଞ୍ଜିତା ହୋତା କାନନେ ଫୁଟେ କୁସୁମ କଳି, ବିବିଧ ବାସ,ରଙ୍ଗେ ଝଳି, ମଉଳି ପୁଣି ଝରଇ ମାଟି ଦେହେ । ଜୀବନ ବନେ ଯେ ଫୁଲ ଫୁଟେ, ବୃନ୍ତ ତା'ର କେବେ କି ତୁଟେ ? ଦୀପ୍ତହୋଇ ଅନ୍ତରେ ସେ ଶୋହେ। ହୃଦଫଳକେ 'ପ୍ରଣୟ ଜବା', ମୁଗ୍ଧ କରେ ଲୋହିତ ଆଭା, କିମିଆଁ କରେ କୋଟି ମରମ ତଳ।…