କବିତା

ଗଦାଧର ସାହୁ  ଚର୍ମ ଚକ୍ଷୁ ତୋର ପବିତ୍ର ହୋଇବ ଦାରୁ ଦିଅଁ ଦାଣ୍ଡେ ଦେଖି, ଦଣ୍ଡେ କି ଘଡିଏ ଯାହା ତୂ ଦେଖିବୁ ପୂର୍ବ ପୁଣ୍ୟ ତୋର ସାକ୍ଷୀ । ତା ଦୟା ନହେଲେ ତା ଡୋରି ନଲାଗେ ଦେଖିବାତ ଦୂର କଥା, ତାକୁ ନ ଦେଖିଲେ ଆଖି ଥାଇ ଅନ୍ଧ ଜନମ ହୋଇବା ବୃଥା । ଜନମ ପୂର୍ବରୁ…

ନିରୁପମା ପତି ଶୀତ ଆଗମନେ ନିର୍ମଳ ଗଗନେ ସ୍ବାଗତ କରୁଛି ଧରା, ପଲ୍ଲବେ ନିହାର ମୁକ୍ତାର ଶିଶିର ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ସାଜି ପରା ।। କୁସୁମେ ଶୋଭିତ ଫଲ୍ଗୁରେ ମୋହିତ ଚାନ୍ଦିନୀ ପରଶ ପାଇ, ଆଶାର କୋଣାର୍କ ଗଢ଼ି ଯିବା ଆଜି ସମ୍ପର୍କର ସାଥୀ ହୋଇ ।। ଶାନ୍ତି,ପ୍ରୀତି, ମୈତ୍ରୀ ଏକତାର…

ମୂଳ ବଙ୍ଗଳା: ସୁନୀଲ ଗଙ୍ଗୋପାଧ୍ୟାୟ ଦିନେ କିଏ ଆସି କହିବ ତୁମ ଡ୍ରଇଂ ରୁମରେ ଚେୟାର ଟିଏ ପଡ଼ିବାର ଜାଗାଅଛି ମୁଁ ମୋ ଖଟଟା ଆଣି ସେଇଠି ପକାଇ ଶୋଇବି ଗଛତଳେ ମୋତେ ଆଉ ଭଲ ଲାଗୁନାହିଁ। ଦିନେ କିଏ ଆସି କହିବ ତୁମ ଭାତ ଥାଳିରୁ ମୁଁ ତିନି ଗୁଣ୍ଡା ନେବି କାରଣ ମୋର ଥାଳି ହିଁ…

ରମେଶ ରଥ  ରଥପରେ ତୋତେ ଦେଖିବି ବୋଲିରେ କେତେ କରିଥିଲି ଆଶା, ସବୁ ଆଶା ମୋର ହୋଇଲା ନିରାଶା ପଡ଼ିଲାକି ଶନି ଦଶା।। ବରଷକେ ଥରେ ଆସୁ ରଥପରେ ପତିତ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଁ, ହେଲେ ଏ ବରଷ କିମ୍ପାଇଁ ନିରାଶ କରିଲୁ ଜଗତ ସାଇଁ।। ଅନାଥର ନାଥ ତୁମ୍ଭେ ଜଗନ୍ନାଥ ଭକତର ଭାବଗ୍ରାହି ତୋ ରଥ…

ସଦାନନ୍ଦ ସାହୁ  ଭକତ ମେଳରେ ଜଗତ ଠାକୁରେ ଆରାଧ୍ୟ ଦେବତା ପ୍ରଭୁ ; ମାନବୀୟ ଲୀଳା ଏ ରଥ ଯାତରା ଭକ୍ତ ପ୍ରାଣେ ସଦା ବିଭୁ ॥ ଭକତ ଭାବରେ ବନ୍ଧା ଏ ଠାକୁରେ ଜଗତ କଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ; ରଥ ଯିବ ଗଡି ପତିତ ଉଦ୍ଧାରି ଦୁଃଖ ଯେତେ ଦବ ଧୋଇ ॥ ଜଗନ୍ନାଥ ଧ୍ଵନି ହେବ ପ୍ରତିଧ୍ଵନି…

ସ୍ମୃତି ରଞ୍ଜନ ତ୍ରିପାଠୀ  ଶବ୍ଦସବୁ ଏମିତି ବଦରାଗି ମଝିରେ ମଝିରେ ଲୟ ହରେଇଲେ ମୁଁ ଝୁଣ୍ଟେ ତା’ ମିଠା ତାଗିଦରେ ଆହୁରି ନିବିଡ, ସଶକ୍ତ କରାଏ ତା’ ଖୁସି ପାଇଁ କେତେ ପ୍ରଯତ୍ନରେ ଗଢେ ଭାବର କୁଟୁମ୍ବ, ସଜେଇହୁଏ କୁହୁକ ବୀଣା ଛାଏଁ ଛାଏଁ ଖଞ୍ଜିହେଇଯାଏ ଅଳଙ୍କାର ଯାହାକୁ ନେଇ…

ମାନସ ରଞ୍ଜନ ମହାପାତ୍ର ମୁଁ ତୁମ ସମୁଦ୍ର ହାଓ୍ଵାରେ ଫେରାର ଗୋଟେ ଖବର । ବହୁଦିନୁ ମୁଁ ତୁମ ପାଖେ ଅଛି ପୁଣି ନାହିଁ କେଉଁ ତୃଷିତ ବିଜନତା ଅସ୍ତିତ୍ବର ଲଢ଼େଇରେ ମତେ କଲବଲ୍ ଗୋଟେ ବିଶ୍ଵାସରେ ବାନ୍ଧିଦେଇଛି,ଜାଣେନା ଶୁଷୁରି ହଜେଇଥିବା ମୁଁ ଗୋଟେ ପିଲା ମେଳାରେ ଚୁପ୍ ଚାପ୍…

ମୂଳ ବାଂଲା : ସୈୟଦ ଶାମସୁଲ୍ ହକ୍ ଏହାଠାରୁ ବି ଅଧିକ ଖରାପ ହୋଇ ପାରିଥାନ୍ତା ମୋର ସମୟ, ମୋ କବିତା ବି ହୋଇ ପାରିଥାନ୍ତା ଏହାଠାରୁ ହେୟ। ଗ୍ରେନେଡ ଦ୍ୱାରା ଛିନ୍ନଛତ୍ର ଓ ରକ୍ତାକ୍ତ ହୋଇପାରିଥାନ୍ତା ମୋର ଭାଷା ବିସ୍ଫୋରଣରେ ଉଡ଼ିଯାଇ ପାରିଥାନ୍ତା ଶବ୍ଦମାନ ସଙ୍କଳିତ ଥିବା…

ବାସନ୍ତୀ ଲତା ଜେନା  ରଜ ଆସିଛିରେ ସଜବାଜ ହୋଇ ଖୁସିର ପସରା ନେଇ ଜୀବନ ସରସ ପର୍ବ ପର୍ବାଣୀରେ ରଜ ଦିଏତ ବତାଇ। (ଘୋଷା) ରଜ ପୂର୍ବ ଦିନ ସାଜସଜ୍ଜା ହୁଏ ରଜ ପାଇଁ ଆୟୋଜନ ପାରମ୍ପରିକ ଏ ପ୍ରଚଳିତ ପର୍ବ ଖୁସି ଆଣି ଦିଏ ଦିନ ପହିଲି ରଜରେ ପ୍ରତ୍ୟୁଷରୁ ଉଠି ସ୍ନାନ ଶୌଚ ହେଉ ଥାଇ…

ସୁଜାତା ମିଶ୍ର ଚେନାଏ ଆକାଶ ଛୁଇଁ ଚହଟି ଯାଏ ଚହଲା ବାଦଲ, ଆସିବ, ଲାଗୁଛି .. ତୃଷାର୍ତ୍ତ ମାଟି ଦେହରେ ସବୁଜିମା ଢାଙ୍କିବାର ବେଳ, ରଜ ଆସେ ମହ ମହ ଖୁସି ନେଇ.. ରଜ ଦୋଳିରେ ଝୁଲେ ପଲ୍ଲୀବାଳା .. ମାଟିର ମଣିଷ ଆକାଶର ମେଘ ହୋଇ ଉଡ଼ିବାର ସ୍ବପ୍ନ ଦେଖେ.. ପୁଣି ମାଟିକୁ ଫେରି…