ସାହିତ୍ୟ

ତପସ୍ୱିନୀ ଶତପଥୀ ଚିରନ୍ତନ ଶାଶ୍ୱତ ଅମୃତର ସ୍ପର୍ଶ ଯୋଡ଼େ ଦୁଇ ଅନ୍ତର ନା ତାର ପ୍ରେମ କରଇ ସଭିଙ୍କୁ ହର୍ଷ ସୁପ୍ତ ଚେତନାକୁ ଜାଗ୍ରତ କରେ ସ୍ଵୟଂ ସିଦ୍ଧ କରେ ପରିଚୟ ଭରେ ଆନନ୍ଦ ମନରେ ମୃଦୁ ମଳୟର ମଳୟ ପବନେ ପୁଲ୍ଲକିତ ସ୍ପନ୍ଦନ ନିଷ୍ପାପ କରେ ଜୀବନ ବନ୍ଧନ ଶ୍ରାବଣ ଭିଜା…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ କହି ନ ହେଲେ ସତ କଥା ପାଳିପାରିବା ନିରବତା ନିଜ ଭଳି ପାରିବା ହୋଇ କଷ୍ଟ କି ପରିଶ୍ରମ ନାହିଁ ସ୍ବର୍ଗ ଖୋଜିବାନାହିଁ ଦୂରେ ତାହା ତ ଅଛି ନିଜ ଘରେ ସ୍ବର୍ଗ ତ ଶୁଦ୍ଧ ମନୋଭାବ ଆମର ନିତ୍ୟ ଅନୁଭବ ସ୍ବର୍ଗ ଯେହେତୁ ନୁହେ ସ୍ଥାନ…

ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟର ଗଳ୍ପ ଓ କବିତା ବିଭାଗରେ ତାଙ୍କ ଲେଖନୀ ଖୁବ ଚଳ-ଚଞ୍ଚଳ । ଓଡ଼ିଶାର ଅନେକ ପତ୍ର-ପତ୍ରିକାରେ ତାଙ୍କ ସାହିତ୍ୟ କୃତି ପ୍ରକାଶିତ । ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା ଦିଗରେ ସେ ବାଲ୍ୟକାଳରୁ ସମର୍ପିତ । ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟ ଜଗତର ‘ନବ ପ୍ରତିଭା’ ଅମ୍ବୁଜା ମହାନ୍ତିଙ୍କ ସହ ‘ସ୍ୱଳ୍ପ ଆଳାପ’…

ଗୌରାଙ୍ଗ ପଟେଲ ଗୋଟିଏ ଦେଶୀ ପାଉଚ, ପାଞ୍ଚ ଟଙ୍କିଆ ମିକ୍ସଚର ପକେଟ, ଗୋଟେ ପାଣି ପାଉଚ ଆଉ ଗୋଟିଏ ଡିସ୍ପୋଜେବଲ୍ ଗ୍ଲାସ। ସହଜ ସୁଲଭ ତାରିକାରେ ମଦ ପିଆ। ଦିନକୁ କେତେଥର କେଜାଣି କିନ୍ତୁ ଯେତେବେଳେ ଦେଖିଲେ ସେନକା ଆଗ ପଛହେଇ ଢଳି ଢଳି ଚାଲୁଥାଏ। ଘର ପରିବାରର ହାଲ ତାର ଦାୟିତ୍ୱ ସେ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ ଅନ୍ନକୁ କଲେ ଅନାଦର ଉଜୁଡ଼ିଯିବ ଏ ସଂସାର ପ୍ରତିଟି ଦାନା ମୂଲ୍ୟବାନ ବୁଝଂତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ସଂତାନ ଅନ୍ନକୁ ବାଂଟିଲେ ମାଗଣା ତା'ର ମୂଲ୍ୟ ପଡ଼େନି ଜଣା ମାଗଣା ପାଇବା ଅଭ୍ୟାସ ଘଟାଏ ଶ୍ରମର ବିନାଶ …

ରାମକୃଷ୍ଣ ତାର ଜନ୍ମ ନହେବା ଅଥଚ ଦେହଟିଏ ପିନ୍ଧି ଆମେ ଦେଖିପାରି ନଥିବା ସ୍ବପ୍ନ ପରି ମାଟିରେ ଛିଡ଼ାହେବା ଗୋଟେ ଅଲୌକିକ ସମ୍ଭାବନାର ଉଦୟ ନିଶ୍ଚୟ । ଯେଉଁ ଦିନ ତାକୁ ଓହ୍ଲାଇ ଦିଆଗଲା ଏ ମାଟିରେ ମୃତ୍ୟୁ ତାର ହାତ ଧରି ବୁଲାଇ ଆଣିଲା ଆମର ଚରାଭୁଇଁରେ ଯେଉଁଠି ସେ ସଜାଇ…

ପ୍ରସେନଜିତ୍ ସେଠୀ  ଆଜି ରାସ୍ତାଟା ଭାରି ଶୂନଶାନ। ହଁ ଏମିତି ନିର୍ଜନ ରାସ୍ତାରେ, ଏକା ଏକା ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାକୁ ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ। ଆହା ସେ ମଳୟ ପବନର ଶୀତଳତା, ଯୌବନର ଅନୁଭବକୁ ଆହୁରି ରୋମାଞ୍ଚିତ କରି ଦେଉଛି। ସାମ୍ନାରେ ସୂର୍ଯ୍ୟମୁଖୀ କ୍ଷେତରେ, ବାଳୁତ ସୂର୍ଯ୍ୟଙ୍କ କିରଣ, ଅନ୍ୟ ଏକ…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ 'କରିଲେ ଅତି ବେଶି ଚର୍ଚା କାମରେ ରହିବ ଖଇଚା' ଏହା ତ ଜଣାବୁଝା ସତ ଅଲୋଡ଼ା ସବୁ ମତାମତ ଲେଖିବା କାମ ଏକ କାର୍ଯ ଏଯାଏଁ ହୋଇନି ସ୍ବୀକାର୍ଯ କୁହାଳିଆ ପାଇଲେ ମାନ ହୁଏ କର୍ମୀଂକ ଅପମାନ ବଦଳାଇଲେ ମନୋଭାବ ଯେ ଯାହା କରେ ତାହା…

ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ କୁମାର ତ୍ରିପାଠୀଙ୍କ ନିୟମିତ ବିଭାଗ  ଯଂତ୍ର ବିନା ବି ବହୁ ତତ୍ତ୍ବ ସେକାଳେ ହେଲା ଆବିଷ୍କୃତ ଲୋକେ ହୋଇଲେ ଉପକୃତ ଏହା ହିଁ ଆଦିମୂଳ ସତ୍ୟ ଏହା ହିଁ ଜ୍ଞାନର ଆଧାର ବିଜ୍ଞାନ ପ୍ରୟୋଗ-ନିର୍ଭର ଜ୍ଞାନ ପାଇଁ ଲୋଡ଼ା ମନନ ବିଜ୍ଞାନ…

ପଞ୍ଚାନନ ମିଶ୍ର ଜଦୀର୍ଘ ସୁଡ଼ଙ୍ଗର ଏପଟେ ମୁଁ କିଏ ଜଣେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥାଏ ସୁଡ଼ଙ୍ଗ ଯେଉଁଠି ଶେଷ ହୋଇଯାଏ । ସୁଡ଼ଙ୍ଗ ଭିତରେ କେବଳ ଶବ୍ଦ ପରେ ଶବ୍ଦ ଛନ୍ଦାଛନ୍ଦି ପରସ୍ତରେ ଟିକିଏ ବି ଶୂନ୍ୟସ୍ଥାନ ନଥାଏ ସେଠାରେ । ସୁଡ଼ଙ୍ଗ ଭିତରେ ବିଚ୍ଛୁରିତ ଆଲୋକର ରେଖା ଆଲୋକ କ'ଣ…