ଲକ୍ଷ୍ମଣ ସାହୁଙ୍କ ନିୟମିତ ସ୍ତମ୍ଭ 
ଗ୍ଲୋବାଲ୍ ୱାର୍ମିଂ ଆଜି କିଛି ନୂଆ କଥା ନୁହେଁ । ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରାକୃତିକ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ ମାଧ୍ୟମରେ ଏହାର ପ୍ରଭାବ ପୃଥିବୀର ପ୍ରାୟ ସବୁ ସ୍ଥାନରେ ଦେଖିବାକୁ ମିଳେ । ତଥାପି, ଆଉ ଏକ ବିପଦ ଅଛି ଯାହା ଏହି ଉଷ୍ମତା ଠାରୁ ଦୂରେଇ ଯାଉଛି – ସଂକ୍ରମଣ । ସଂକ୍ରମଣର ଭୌଗୋଳିକ ଏବଂ ରସାୟନ ବିଜ୍ଞାନ ଉପରେ ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନର ଗଭୀର ପ୍ରଭାବ ପଡିପାରେ । ଯାହାକୁ ଅନେକେ ଏପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବୁଝିପାରୁ ନାହାଁନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ଗୋଟିଏ ପଟେ ଭାଇରସ୍ ଯାହା ଏକଦା ନିଷ୍କ୍ରିୟ ଥିଲା ସେମାନେ ପୁନର୍ବାର ସକ୍ରିୟ ହେବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି । ଅନ୍ୟ ପଟେ ଅଜ୍ଞାତ ସଂକ୍ରମଣ ବଢିବାରେ ଲାଗିଛି । କେତେକ ସଂକ୍ରମଣ ମହାମାରୀ, ଏପରିକି ମହାମାରୀରେ ମଧ୍ୟ ପହଞ୍ଚୁଛି ।
ଏହି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଗତ ଏପ୍ରିଲ୍ ୨୬ ରେ ‘ପ୍ରକୃତି’ ପତ୍ରିକାରେ ପ୍ରକାଶିତ ଏକ ଅନୁସନ୍ଧାନ କାଗଜ ଆମକୁ ପୁଣି ଥରେ ପ୍ରଭାବିତ କରିଛି । ଜର୍ଜେଟାଉନ୍ ୟୁନିଭରସିଟିର ଅନୁସନ୍ଧାନକାରୀଙ୍କ ନେତୃତ୍ୱରେ ହୋଇଥିବା ଏହି ଅଧ୍ୟୟନରୁ ଜଣାପଡିଛି ଯେ ପୃଥିବୀ ଗରମ ହେବା ସହିତ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁମାନେ ସେମାନଙ୍କର ପାରମ୍ପାରିକ ବାସସ୍ଥାନରୁ ଦୂରେଇ ଯିବାକୁ ବାଧ୍ୟ ହେବେ । ଏହି ସ୍ଥାନାନ୍ତର ବେଳେବେଳେ ବଡ଼ ବଡ଼ ବସ୍ତି ନିକଟରେ ଥିବା ଅଞ୍ଚଳରେ ହୋଇପାରେ । ଫଳସ୍ୱରୂପ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁଙ୍କ ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିବା ଦ୍ୱାରା ମଣିଷରେ ଭାଇରାଲ୍ ଡେଇଁବାର ଆଶଙ୍କା ବଢିଯାଏ । ଯାହାକି ନୂତନ ମହାମାରୀର କାରଣ ହୋଇପାରେ । ବାସ୍ତବରେ, ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେତୁ ପରବର୍ତ୍ତୀ ୫୦ ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ, ଆଶଙ୍କା ରହିଛି ଯେ ୧୫.୦୦୦ ରୁ ଅଧିକ ସ୍ତନ୍ୟପାୟୀ ଜୀବାଣୁ ସଂକ୍ରମଣ ହୋଇପାରେ । ଯାହା ମଣିଷ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅନେକଗୁଡ଼ିଏ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସମସ୍ୟା ସୃଷ୍ଟି କରିପାରେ ! ବାସ୍ତବରେ ଏହା ବହୁତ ଉଦ୍ବେଗଜନକ । ତଥାପି, ସେହି ସମୟରେ, ସମ୍ପୃକ୍ତ ଅନୁସନ୍ଧାନ ମଧ୍ୟ ପର୍ଯ୍ୟାପ୍ତ ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଗ୍ରହଣ କରିଛି । ବୋଧହୁଏ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଏପରି ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଭବିଷ୍ୟବାଣୀ କରାଯାଇଛି ।
ପର୍ଯ୍ୟବେକ୍ଷଣରୁ ଜଣାପଡିଛି ଯେ ତାପମାତ୍ରା ବୃଦ୍ଧି ହେତୁ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରାଣୀ ଏବଂ ପ୍ରଜାତି ଶୀତଳ ସ୍ଥାନକୁ ଖୋଜି ଖୋଜି ଯାଆନ୍ତି । ସେମାନେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ମଣିଷ ଏବଂ ଅନ୍ୟ ଜୀବଜନ୍ତୁଙ୍କ ନିକଟତର ହେବାପରେ ଅଧିକାଂଶ ନୂତନ ଜୀବାଣୁ ସଂକ୍ରମଣ ହୁଏ । ଉଚ୍ଚ ଓ ଅପେକ୍ଷାକୃତ ଶୀତଳ ଅଞ୍ଚଳରେ ସେହି ପ୍ରଜାତି ସମୃଦ୍ଧ ଇକୋସିଷ୍ଟମଗୁଡିକ ଅଧିକ ପ୍ରଭାବିତ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଥାଏ । ସବୁଠୁ ବଡ଼ ଖରାପ କଥା ହେଉଛି, ଏହି ଉପାୟରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ପ୍ରଜାତିର ବୃଦ୍ଧି ସଂଖ୍ୟା ବୋଧହୁଏ ୨୦୬୦ ସୁଦ୍ଧା ଦ୍ୱିଗୁଣିତ ହେବ ବୋଲି ପାଇଁାହା ପ୍ରକୃତରେ ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ଧରଣର ବିପଦ ସୃଷ୍ଟି କରିବ – ଏକ ‘ଭାଇରସ୍ ଟ୍ରାନ୍ସମିସନ୍ ହଟସ୍ପଟ୍’ । ତେଣୁ ଆଗାମୀ ଦଶନ୍ଧିରେ ବିଶ୍ୱ କେବଳ ଉଷ୍ମତା ରେ ଅସହ୍ୟ ହେବ ନାହିଁ, ବରଂ ମାନବ ଜୀବନରେ ଅଧିକ ରୋଗ ମଧ୍ୟ ଆଣିବ । ତଥାପି, ଅଧ୍ୟୟନ ଦ୍ଵାରା ପୂର୍ବାନୁମାନ କରିଛି ଯେ ଶିଳ୍ପସଂସ୍ଥା ପୂର୍ବ ତୁଳନାରେ ସାମଗ୍ରିକ ତାପମାତ୍ରା ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସରୁ ଅଧିକ ହେବ ନାହିଁ । ବର୍ତ୍ତମାନ ବିଶ୍ୱ ୧.୨ ରେ ଡିଗ୍ରୀ ଗରମ, ପ୍ରଜାତିର ସ୍ଥାନାନ୍ତରଣ ଏବଂ ରୋଗ ବିନିମୟ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଆଗରୁ ଚାଲିଛି । ବହୁତ କିଛି ଆଗକୁ ଯାଇଛି । ଉଦାହରଣ ସ୍ୱରୂପ, ଅନେକ ନୂତନ ଭାଇରସ୍ ଦେଖା ଦେଇଛି, ଯାହାର ନାମ ପୂର୍ବରୁ କେବେ ଶୁଣାଯାଇ ନାହିଁ ।
ସାମ୍ପ୍ରତିକ ଅତୀତକୁ ଦେଖିଲେ ଦେଖାଯାଏ ଯେ ଇବୋଲା ଜୀବାଣୁଙ୍କର ପ୍ରଥମ ବିସ୍ତାର ୧୯୮୬ ରେ ଘଟିଥିଲା । ୧୯୭୧ରେ ପ୍ରଥମେ ଏଡସ୍ କଥା ଶୁଣାଗଲା । ୧୯୯୨ ରେ ହଣ୍ଟା ଜୀବାଣୁ ମୂଷାଙ୍କଠାରୁ ଯୁକ୍ତରାଷ୍ଟ୍ରକୁ ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇଥିଲେ । ୧୯୯୭ ରେ ହଂକଂରେ ବାର୍ଡ ଫ୍ଲୁ ଆତଙ୍କ ସୃଷ୍ଟି କରିଥିଲା । ମାଲେସିଆରେ ନିପା ଭାଇରସ୍ ପ୍ରଥମେ ବ୍ୟାଟ୍ସରୁ ଘୁଷୁରି ଏବଂ ପରେ ମାଲେସିଆରେ ମଣିଷକୁ ସଂକ୍ରମିତ ହୋଇଥିଲା । ଏହା ପରେ ୨୦୦୩ ରେ ସାରସ (SARS), ୨୦୧ ରେ ମଙ୍ଗଳ, ୨୦୧୪ ରେ ଜିକା ଏବଂ ୨୦୨୦ ରେ କୋଭିଡ୍ ୧୯ ଅନୁସରଣ କରାଯାଇଥିଲା । ଏବେ ମାଙ୍କଡପକ୍ସ ନେଇ ପୁଣି ଚିନ୍ତିତ । ତା’ପରେ ଏକ ଭୂତାଣୁର ଶାସନ ଆରମ୍ଭ ହୋଇପାରେ ? ଏସବୁ ଭୂତାଣୁ ବିଲୋପ ନିମନ୍ତେ ଟିକା କିପରି ହେବ ? କେହି ନିଶ୍ଚିତ ଭାବରେ ଜାଣି ନାହାଁନ୍ତି । ପ୍ରକୃତି ପତ୍ରିକାରେ ପ୍ରକାଶିତ ଏକ ରିପୋର୍ଟ ଅନୁଯାୟୀ ଅତି କମରେ ୧୦,୦୦୦ ପ୍ରଜାତିର ଜୀବାଣୁ ମଣିଷକୁ ସଂକ୍ରମିତ କରିବାର କ୍ଷମତା ରଖିଛନ୍ତି । ଯଦିଓ ବର୍ତ୍ତମାନ ଏହାର ଅଧିକାଂଶ ଅଂଶ ବନ୍ୟଜନ୍ତୁମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଚୁପଚାପ୍ ଘୂରି ବୁଲୁଛି !
ବିଶ୍ୱ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନ ଅନୁଯାୟୀ, ୧୯୭୦ ଦଶକରୁ ନୂତନ ସଂକ୍ରାମକ ରୋଗର ପ୍ରସାର କ୍ରମାଗତ ଭାବେ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଛି । ଏଥି ମଧ୍ୟରୁ ପଚିଶ ପ୍ରତିଶତ ଜୁନୋଟିକ୍ ରୋଗ । ଏହାର କାରଣ ହେଉଛି ଜଙ୍ଗଲ ନଷ୍ଟ ହେବା ଜଙ୍ଗଲ ପରିବେଶକୁ ମାନବ ପରିବେଶର ନିକଟତର କରିଛି । ଜୁନୋଟିକ୍ ଭାଇରସ୍ ପଶୁମାନଙ୍କଠାରୁ ଆସିଥାଏ ଏବଂ କୈାଣସି ପ୍ରକାରେ ମାନବ ଶରୀରରେ ପ୍ରବେଶ କରେ । ଯଦି ଏହା ମାନବ ଶରୀରରେ ବଞ୍ଚି ବଂଶବୃଦ୍ଧି କରେ , ତେବେ ଏହା ସଂକ୍ରମଣ ହୋଇ ରୋଗ ସୃଷ୍ଟି କରିବାରେ ସକ୍ଷମ ହୋଇଥାଏ । ଯାହାକୁ ଜୁନୋଟିକ୍ ରୋଗ କୁହାଯାଏ । ଇକୋସିଷ୍ଟମର ମଣିଷର ବେପରୁଆ ବିନାଶ ହେତୁ ଜୀବାଣୁ ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରାକୃତିକ ହୋଷ୍ଟରୁ (ଯେଉଁ ପ୍ରାଣୀରେ ଜୀବାଣୁ ଶୁଖିଯାଏ) ଏଥିରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବାକୁ ସକ୍ଷମ ହୁଅନ୍ତି । ଏହିପରି ମାନବ ଉପରେ ରୋଗ ସୃଷ୍ଟିକାରୀ ବିପଦ ଆରମ୍ଭ ହୁଏ ।
ପୁନର୍ବାର, ଭାରତର ପ୍ରାଣୀ ବିଜ୍ଞାନ ସର୍ବେକ୍ଷଣରୁ ଜଣାପଡିଛି ଯେ, ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେତୁ ତାପମାତ୍ରାର ବୃଦ୍ଧି ବିଭିନ୍ନ ଭେକ୍ଟର ଦ୍ୱାରା ହେଉଥିବା ରୋଗ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ପକାଉଛି । ତେଣୁ ଏବେ ସେହି ଅଞ୍ଚଳରେ ଯେଉଁଠାରେ ମ୍ୟାଲେରିଆ କିମ୍ବା ଡେଙ୍ଗୁ ପୂର୍ବରୁ କେବେ ବି ହୋଇ ନଥିଲା, ସେଠାରେ ରୋଗ ବଢିବାରେ ଲାଗିଛି । ଘଟଣାଟି ହେଉଛି, ‘ଭେକ୍ଟରମାନେ ଜୀବଜନ୍ତୁ ଅଟନ୍ତି ଯାହା ସଂକ୍ରାମକ ଜୀବାଣୁ ମଣିଷକୁ କିମ୍ବା ପଶୁମାନଙ୍କ ଠାରୁ ମଣିଷକୁ ପଠାଇପାରେ । ବିଶ୍ୱ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନ ଅନୁଯାୟୀ, ଭେକ୍ଟର ଦ୍ୱାରା ହେଉଥିବା ରୋଗଗୁଡିକ ବର୍ତ୍ତମାନ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସମସ୍ତ ସଂକ୍ରମଣର ୧୭% ଅଟେ । ପୂର୍ବରୁ ଗ୍ଲୋବାଲ୍ ୱାର୍ମିଂ ହେତୁ ଅଧିକରୁ ଅଧିକ ବରଫ ତରଳିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା । ରୁଷର ଏକାଡେମୀ ଅଫ୍ ସାଇନ୍ସ ଦ୍ୱାରା କରାଯାଇଥିବା ଏକ ଅଧ୍ୟୟନରେ ଚେତାବନୀ ଦିଆଯାଇଛି ଯେ ପର୍ମାଫ୍ରୋଷ୍ଟ ବରଫ ତରଳିବା ଅଷ୍ଟାଦଶ ଓ ଉନବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀର ଅନେକ ମାରାତ୍ମକ ରୋଗକୁ ଫେରାଇ ଆଣିପାରେ । ବିଶେଷକରି ସେହି ସ୍ଥାନରୁ ଯେଉଁଠାରେ ଲୋକ କିମ୍ବା ପଶୁମାନେ ସେହି ମାରାତ୍ମକ ରୋଗରେ ମୃତ୍ୟୁବରଣ କରିଥିଲେ । ଅବଶ୍ୟ, ନିଷ୍କ୍ରିୟ ପାଥୋଜେନ ସକ୍ରିୟ ରହିବ । ଏହା କିନ୍ତୁ ସବୁବେଳେ ନୁହେଁ । ପୁନଶ୍ଚ, କେବଳ ଜୀବାଣୁ କିମ୍ବା ଜୀବାଣୁ ନୁହଁନ୍ତି, ପ୍ରୋଟୋଜୋଆ ପରଜୀବୀ ମଧ୍ୟ ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେତୁ ପୋଲାର ବରଫ କ୍ୟାପ୍ ତରଳିବା ଦ୍ୱାରା ସଂକ୍ରମିତ ହେବାର ସମ୍ଭାବନା ଅଧିକ । ମନେ ରଖିବାକୁ ହେବ ଯେ, ଏହି ବିଶ୍ଵ ତାପମାତ୍ରାର ଉଷ୍ମତା ଯୋଗୁଁ , ଜୀବାଣୁ ଅଧିକ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହୋଇପାରନ୍ତି ।
ଅନ୍ୟପକ୍ଷରେ, ରୋଗର ମୁକାବିଲା ପାଇଁ ମନୁଷ୍ୟର ପ୍ରତିରୋଧକତାକୁ ଆହୁରି ଚ୍ୟାଲେଞ୍ଜ କରାଯାଇପାରେ । ବିଶ୍ୱ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନ ଅନୁଯାୟୀ, ଜୁନୋଟିକ୍ ଓ ଭେକ୍ଟର ଦ୍ୱାରା ହେଉଥିବା ରୋଗ ବର୍ତ୍ତମାନ ବିଶ୍ୱରେ ପ୍ରତିବର୍ଷ ୧୦୦ ବିଲିୟନରୁ ଅଧିକ ସଂକ୍ରମଣ ହୋଇଥାଏ । ଏପରିକି ଏଥିରେ ପ୍ରାୟ ଏକ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କର ମୃତ୍ୟୁ ଘଟିଥାଏ । ଗୋଟିଏ ପଟେ ପରିବେଶ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଯେପରିକି ଜମି ବ୍ୟବହାରରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ, ମାନବ ଏବଂ ପଶୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ, ପାଥୋଜେନରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ, କୃଷିରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଇତ୍ୟାଦି ଘଟୁଛି । ଠିକ୍ ସେହିପରି ଅନ୍ୟ ପଟେ ସମସାମୟିକ ବାଣିଜ୍ୟ, ଭ୍ରମଣ, ଖାଇବା ଅଭ୍ୟାସ ଇତ୍ୟାଦିର ମାନଚିତ୍ର ବଦଳି ଯାଉଛିଳ । ଅବଶ୍ୟ କିଛି ବିପଦ କିଛି ପରିବର୍ତ୍ତିତ ଋତୁଚକ୍ରର ପ୍ରଭାବରେ ସୃଷ୍ଟି ହେଉଛି । ବର୍ଷା ଋତୁରେ ଏହା ଅଧିକ ସଂକ୍ରମଣ ହେବାର ଆଶଙ୍କା ରହିଛି । ଭବିଷ୍ୟତରେ ଅଧିକ ସଂକ୍ରମଣର ଭୟ ସହିତ ଆଜିର ଦୁନିଆ କିପରି ଆଗକୁ ବଞ୍ଚିବା ମଣିଷ ପାଇଁ ମୁସ୍କିଲ ହୋଇପଡିଛି ? ଏଥିପାଇଁ ଆମର ପ୍ରତିରକ୍ଷା ରଣନୀତି କ’ଣ ହେବ ? ବିଶ୍ୱ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସଂଗଠନ ଅନୁଯାୟୀ ମାନବ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟକୁ ପରିବେଶ ବିପର୍ଯ୍ୟୟ, ରୋଗର ଉତ୍ପତ୍ତି ଏବଂ ବିସ୍ତାରରୁ ରକ୍ଷା କରିବା ପାଇଁ ଅଧିକ ଦୃଢ, ବ୍ୟାପକ ଏବଂ ସମନ୍ୱିତ ରୋଗର ଉପଯୁକ୍ତ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କୈାଶଳ ଆବଶ୍ୟକ । ‘ଗୋଟିଏ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ’ ପରି ପ୍ରୟାସ ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ପ୍ରଭାବଶାଳୀ ହୋଇପାରେ । ଯୋଜନା, ନୀତି, ଆଇନ ଏବଂ ଅନୁସନ୍ଧାନ ପାଇଁ ‘ୱାନହେଲଥ’ ହେଉଛି ଏକ ପ୍ରକାର ଢାଞ୍ଚା ।
ଏଭଳି ଏକ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଯେଉଁଠାରେ ସ୍ଥାନୀୟ, ଆଞ୍ଚଳିକ, ଜାତୀୟ ତଥା ସର୍ବଭାରତୀୟ ସ୍ତରରେ ସମନ୍ୱୟ ମାଧ୍ୟମରେ ଉନ୍ନତ ଜନସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଫଳାଫଳ ହାସଲ କରିବାକୁ ଏକାଧିକ ବିଭାଗ ମିଳିତ ଭାବରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରନ୍ତି । ପରବର୍ତ୍ତୀ ବିଶ୍ୱ ଆମକୁ ଠିକ୍ ଭାବରେ କହିବ ଯେ ଗୋଟିଏ ପଟେ ଜଳବାୟୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଓ ଅନ୍ୟ ପଟେ ବହୁମୁଖୀ ସଂକ୍ରମଣର ସମ୍ଭାବନା ଯଥେଷ୍ଟ ରହିଛି । ତେଣୁ ଏହାକୁ ପ୍ରତିହତ କରିବା ବିରୁଦ୍ଧରେ ବିଶ୍ୱର ସମସ୍ତ ଦେଶ କିପରି ଏକଜୁଟ ହେବେ ଓ ଲଢିବେ ସେଥିପାଇଁ କୈାଶଳର ଆବଶ୍ୟକ ରହିଛି । ଆଶା କରାଯାଏ ବିଜ୍ଞାନର ଅଗ୍ରଗତି ଦିନକୁ ଦିନ ଯେପରି ଘଟୁଛି ଆମେ ନିଶ୍ଚିତ ଜିତିବା…!!!
● ଅଧ୍ୟକ୍ଷ, ମହାନଦୀବିହାର ମହିଳା ସ୍ନାତକ ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ ,କଟକ -୪
ଦୂରଭାଷ : ୯୦୪୦ ୧୫୧୪ ୭୫
Email: Laxmansahoo9040@gmail.com
